Team Noortje naar Thailand

BRONS OPNIEUW!  Na dag 5 (rust) ging de focus op het laatste onderdeel, kogelstoten. Het werd opnieuw spannend, want in het startveld stonden de voormalig Paralympisch kampioen en recordhoudster Eva Kacanu en de gouden discuswerpster. Noorte was als tweede aan de beurt in de vroege Thaise ochtend. In haar vierde poging knalde ze zomaar een halve meter verder! Met deze afstand van 5,49 meter bereikte ze in het totaalveld de tweede plaats. Na het doorrekenen van alle resultaten leverde dit een bronzen medaille op. Eentje met een gouden randje. Het was het beste resultaat van al haar werponderdelen deze week, en slechts een fractie verwijdert van het (ontbrekende) zilver. Veel tevredenheid bij het hele Team Noortje, met name omdat de ' kontwippende'  Thaise atlete was verslagen, Ook de voormalig Paralympisch medaillewinnares bleef ze de baas! Goud en zilver ging naar India, atletes die al direct na de huldiging 'vriendinnen'  werden op social media. Het toernooi zit er op,...

BRONS! Op de tweede wedstrijddag geen Wilhelmus, maar wel weer een podiumplaats. Wat een dag! Met zeven toppers op de inschrijflijst werd laat in de middag gestart met het mooie onderdeel discuswerpen. Atletes uit Thailand, India, Tsjechie en natuurlijk Nederland mochten een voor een plaatsnemen op de vastgezette werpstoel. De oranje stoel van Noortje stond al in de ring zodat zij als eerste haar zes pogingen mocht gaan afwerken. Slechts een keer vloog de schijf buiten de sector,  de oveige vijf worpen kregen allen een witte vlag. Daarna was wachten op wat de concurrentie zou doen. De Tsjechische atlete wierp een kleine anderhalve meter minder dan Noortje. Zij zit echter in een andere klasse, zodat dit met een rekenmodel bekeken werd. Beiden keken daarna toe hoe de vrouw uit Thailand praktisch alle worpen haar billen van de werpstoel tilde. Daar kreeg ze telkens de rode vlag voor. Ook bij een poging die wel werd opgemeten was duidelijk dat ze niet netjes was blijven zitten. Met vid...

Op de laatste dag voor de start van het atletiektoernooi werd er stevig getraind. Met twee busjes naar de oefenbaan buiten het enorme stadion. Het tweede busje is de pendel vanaf de grote ontvangsthal naar de verschillende locaties waar gesport zal worden. Iris was vroeg in de ochtend al naar de schermhal gebracht en wij - de atleten - gingen naar het oefenveld. Hier waren al veel werpers actief om vanaf hun werpstoel de laatste trainingen af te werken. Wij konden gelukkig werpen vanuit een locatie die deels overdekt is. De zon stond volop aan de hemel en de temperatuur ging rap boven de 30 graden. Tussen twee werpers uit Tsjechie mochten wij de werpring benutten. Het werd een prima speertraining. Het filmpje van een van de beste worpen kreeg dan ook via internet de goedkeuring van speerwerptrainer Hans in Vught. Na de training werden de materialen weer met een elektrisch wagentje terug gereden naar de centrale opslagruimt en gingen we het stadion bekijken. Wauw, dat is een enorm atlet...

GOUD! Op de eerste wedstrijddag klonk om iets na zes uur het Wilhelmus, Maar liefst drie coupletten klonken door het stadion. Op het erepodium, met een knots van een gouden medaille om haar nek - stond Noortje. In een prachtige ambiance met veel traditioneel geklede Thaise vrouwen werd ze beloond voor haar winnende speerworp. Een gevalletje van eind goed, al goed. Net voor de wedstrijd was er een bijzonder moment. 75% van de concurrentie haakte af. Drie sterke tegenstanders uit de Verenigde Arabische Emiraten kregen een DNS (Did Not Start) achter hun naam. Heel jammer, want het beloofde een spannende strijd om de medailles te worden. Dat werd het niet. Noortje liet zich niet uit het veld slaan en klom om 15 uur op haar werpstoel. Na wat inwerpen jaste ze de speer al in haar eerste poging naar de verste afstand van de dag. De worpen daarna waren steeds in de buurt van de eerste afdruk, maar gingen daar niet meer voorbij, Het was voldoende om Nederland in het medailleklassement te zetten...

Het avontuur is begonnen! Rond 13 uur was iedereen op Schiphol, daar checkten we in samen met Team NL van de Shorttrackers. Zij naar Beijing, wij naar Bangkok. Voor de materialen moesten we nog wat zaken regelen, maar rond 18 uur vlogen we naar het (verre) oosten. Rond 12 uur lokale tijd konen we de bus in. En er weer uit, want dit was een oude ontoegankelijke stadsbus.. in de touringcar zat wel een lift zodat we na 10 minuten laden, op pad konden (inclusief de bijna vergeten Noortje) Het werd een pittige busreis van zes uur naar ons hotel. Daar ingecheckt en direct aan de (smakelijke) maaltijd. Aan ons team is Iris toegevoegd, zij is hier voor het schermen. Na het eten dook iedereen zijn bed in om morgen fris te zijn voor de openingsceremonie.

op de tweede dag van dit Thaise avontuur werd eerst de jetlag wat weggewerkt. Daarna op tijd met een van de vele busjes naar het ' Papendal"  van dit land. Bij een enorme zaal werden we buiten opgevngen met  10 meter Thais snoepgoed en gebak alvorens we naar binnen mochten. Hierna weer allemaal naar buiten om achter het eigen landsbordje (inclusief Thaise schone) plaats te nemen. Noortje mocht de Nederlandse vlag hoog houden bij het binnenlopen. Dat duurde wel even want er zijn maar liefst 87 deelnemende landen op dit ornooi. Rond 19 uur kwamen we met het hele Team NL de zaal binnen waar we met luid applaus werden ontvangen. Op de tribune genoten we daarna van een mooie Thaise dans- en lichtshow. Met het uitspreken van de eed, het tonen van de vlag en de binnenkomst van het vuur werden de Spelen geopend. Ruim 1000 sporters en vele direct betrokkenen moesten daarna weer naar hun hotels terug. Dat werd een beetje chaos, ook omdat er een mini-noesson was losgebarsten....